ایسنا از لایه های پنهان بازار پوشاك گزارش می دهد؛
برندهایی كه از آب نگذشته اند!
به گزارش لوازم فلزی اغلب مردم ایران با نام نساجی قائمشهر آشنا هستند اما این نام به اندازه بزرگی نامش نتوانسته در عرصه صنعت بزرگ بماند و سرش زیر سنگینی واردات عمده پارچه خم شده است.
نداشتن اطمینان به جنس داخلی هم سبب شده سفارش دهنگان عمده پوشاك بعد از تحویل سفارش خود، قبل از توزیع در بازار نشان های خارجی را به پوشاك تولید داخل برچسب بزنند.
پوشاك، صنعتی سودآور با ارزش افزوده بالا و اشتغال زایی مولد است كه می تواند سهم صنعت نفت را در خیلی از كشورهای نفتی از اقتصاد ناخالص داخلی به خود اختصاص دهد. اهمیت این صنعت در اقتصاد به حدی است كه خیلی از كشورها از سود سرشار فروش نفت و حتی منابع معدنی و طبیعی چشم پوشی كرده و روی تقویت تولید و بازار صادراتی صنعت پوشاك تمركز كرده اند.
تركیه كه شاید بارها نام آنرا بعنوان كشور در حال توسعه صنعت پوشاك شنیده ایم، برای تحقق صادرات 250 میلیارد دلاری تا سال 2023 برنامه ریزی نموده است كه بخش مهمی از آن تابحال محقق شده است. حتی بنگلادش هم روی این صنعت تمركز ویژه ای كرده به گونه ای بیشتر از 9 میلیون نفر از جمعیت 30 میلیونی این كشور در صنعت نساجی مشغول به فعالیت هستند و برای شركت های بزرگ آمریكایی و اروپایی تولید می كنند.
سهم ایران در بازار جهانی پوشاك به 0.05 درصد هم نمی رسد
ارزش بازار مصرف پوشاك در دنیا بیشتر از هزار و 200 میلیارد دلار در سال 2012 بوده كه پیش بینی می شود این میزان در سال 2025 به بیشتر از 2 هزار میلیارد دلار برسد. 75 درصد این بازار پرسود در اختیار اتحادیه اروپا، آمریكا، چین و ژاپن است و سهم ایران در بازار جهانی به 0.05 درصد هم نمی رسد.
متاسفانه برخلاف بازارهای جهانی كه هر سال سرانه مصرف را می افزایند اما در ایران شاهد كاهش سرانه مصرف پوشاك هستیم به گونه ای كه سرانه مصرف 200 دلاری هر ایرانی در سال 93 به 147 دلار در سال 96 رسیده است.
شاید بارها واردات عمده از كشورهای مختلفی همچون چین یكی از مهم ترین موانع پیش روی تولید صنعت پوشاك كشور بیان شده است، اما علاوه بر واردات پوشاك به ایران كه یك و نیم برابر متوسط جهانی است، آمار تكان دهنده قاچاق نكته ای است كه به آن كمتر توجه شده است.
رشد قاچاق پوشاك در ایران از اوایل دهه 80 آغاز شد و امروز از بازار 23 هزار میلیاردی پوشاك ایران، 15 هزار میلیارد تومان در اختیار واردات و قاچاق است.
75 درصد از كل كشفیات پوشاك قاچاق در ایران متعلق به چین و 9 درصد متعلق به امارات است كه این كشورها درصدر كشورهای صادركننده پوشاك با نشان تجاری جعلی هستند.
طبق آخرین آمار مربوط به سال 94، بازار تهران 53 درصد از توزیع پوشاك كشور را بر عهده دارد كه از این رقم 44 درصد قاچاق و 9 درصد هم همراه با مسافر وارد می شود اما چرا این اتفاق می افتد؟
قیمت تمام شده تولید پوشاك در ایران بسیار بالا است
قیمت تمام شده تولید پوشاك در ایران بسیار بالا است و به علت واردات پوشاك ارزان قیمت از كشورهایی مثل چین، تولیدكنندگان داخلی قدرت رقابت با این اجناس را نداشته و همین می شود كه شاهد ركود بازار صنعت پوشاك باشیم.
تولید انبوه پوشاك در چین و استفاده فراوان از مواد اولیه بسیار ارزان قیمت سبب شده تا این كشور در كسب بازارهای جهانی به خصوص بازار ایران بسیار موفق عمل كند. تولید پوشاك در ایران انبوه و سری دوزی نیست، ازاین رو تولید فله ای و انبوه، هزینه تمام شده را می كاهد.
مطالعه نشدن بازار مصرف دیگر مشكل صنعت پوشاك كشور است و جامعه تولیدی صنعت پوشاك وقتی مجوز تولید می گیرد برای سلایق و ذائقه اقشار مختلف برنامه ای ندارند؛ تولید كننده باید در ابتدای كار روی بازار و ذائقه مصرف اقشار مختلف مطالعه داشته تا بتوانند بسته به تقاضای واقعی موجود در بازار تولید نماید.
توجه به نظام عرضه و تقاضا بسیار مهم می باشد، هر چند قدرت خرید مردم هم نسبت به سال های قبل كاهش زیادی داشته و سبب شده تا سهم پوشاك از سبد مصرفی خانوارها كاهش پیدا كند. هم اكنون 280 هزار نفر در عرصه صنعت پوشاك به صورت مستقیم فعالیت می نمایند و این ظرفیت می تواند به بیشتر از 600 هزار نفر برسد.
* عرضه پوشاك داخلی با نشان خارجی
تولیدكننده و فعال اقتصادی در گفت و گو با ایسنا با اشاره به اینكه تولیدكنندگان به هیچ وجه برای فروش كالای خود از نشان خارجی استفاده نمی كنند، اظهار نمود: بخش قابل توجهی از مصرف كنندگان نشان خارجی در پوشاك، عمده فروشانی هستند كه به صورت عمده سفارش تولید پوشاك به كارگاه های تولیدی كرده و بعد از تحویل كالای خود روی آن برچسب نشان تجاری خارجی زده و مبادرت به توزیع در بازار داخلی می كند.
فرجی، توجه نكردن به برندسازی تولیدات داخلی را یكی از علل اصلی بروز چنین معضلی دانست و اظهار نمود: شهرداری ها و فرمانداری ها در هر شهرستانی باید فضای تبلیغاتی مناسب و ارزان قیمت را برای تبلیغ نشان های تولیدی پوشاك داخلی فراهم نمایند.
این تولیدكننده با اشاره به اینكه ایران در عرصه پوشاك پیشرفت قابل توجه كیفی داشته است، تصریح كرد: كیفیت پوشاك تولیدی داخلی به اندازه ای افزایش یافته كه با نشان های تركیه ای قابل رقابت است.
وی با اشاره به ثبت برخی نشان های ایرانی در خارج از كشور، بیان كرد: بعضی از تولیدكنندگان به علت مشكلاتی كه در ثبت نشان تجاری در كشور وجود دارد مبادرت به ثبت نشان تجاری در كشورهای همسایه همچون تركیه می كنند.
فرجی اضافه كرد: شاید نشان تجاری خارج از كشور ثبت شده اما مالك آن ایرانی و واحد تولیدی هم در ایران است، اما خریدار به اشتباه وقتی نام خارجی روی پوشاك می بیند كه ثبت شده تركیه است آنرا بعنوان جنس ترك به مردم می فروشد.
متاسفانه مازندران یكی از استان هایی است كه تمایل به خرید پوشاك با نشان های خارجی در آن زیاد است. این علاقه و رغبت سبب شده در خیلی از شهرهای مازندران به خصوص در غرب استان شاهد دایر شدن مختلف فروشگاه های عرضه كننده پوشاك به اصطلاح مارك باشیم.
صنعت پوشاك یكی از صنایع پر سود و با رازش افزوده بسیار بالا است كه باید برای تقویت و ترویج ایجاد آن سیاست های حمایتی در سطح كلان كشور در نظر گرفت. امید است در سال جدید و با سیاست های حمایتی دولت، بخشی از مشكلات این بخش مهم از اقتصاد كشور كاهش پیدا كند.
گزارش از حسین زحمتكش، خبرنگار ایسنای مازندران
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب